دعای ابطال طلسم سیاه

دعای ابطال طلسم سیاه , رسانه توسل ( جهت مشاوره سیاه و ثبت سفارش به واتساپ مراجعه کنید ) , دعای ابطال طلسم سیاه : که در بالا ذکر شد. این نه اثر همگی در سانسکریت موجود هستند و در نپال به عنوان نه دارما شناخته می شوند، کلمه دارما مخفف Dharmaparyaya، انقلاب یا بیان قانون است.

توسل : اصطلاحی که اغلب در خود آثار برای توصیف گفتمان جامع ارائه شده توسط بودا همه آنها در Śikshâsamuccaya نقل شده اند که گمان می رود در حدود سال ۶۵۰ بعد از میلاد نوشته شده باشد.

دعای ابطال طلسم سیاه

گزارشی از ده مرحله در زندگی یک بودیساتوا قبل از اینکه بتواند به بودا برسد. صحنه در بهشت ​​ایندرا، جایی که Śâkyamuni موقتاً در آنجا اقامت داشت و گفتگوی اصلی یک بودیساتوا به نام است. گفته می‌شود که این اثر همان Daśabhûmika-sûtra است که اولین بار در حدود ۳۰۰ پس از میلاد به چینی ترجمه شد [۵۶] (Nanjio، ۱۰۵ و ۱۱۰) اما به نظر می‌رسد این اثر صرفاً بخشی از Gaṇḍa-vyûha یا Avataṃsaka است.

دعای ابطال طلسم سیاه : به نظر می رسد هیچ مجموعه مشابهی از ۹ نفر در تبت یا خاور دور شناخته شده نیست و منشأ انتخاب مبهم است. با این حال، از آنجایی که این فهرست شامل Svayambhû Purâna، کتاب مقدس اصلی بومی نپال نمی شود، ممکن است به یک منبع هندی برگردد و نشان دهنده یک سنت قدیمی باشد.

سیاه

سیاه : به نظر می رسد که این همان Candrapradîpa-sûtra است و یک رساله کامل و فراوان است که نه تنها موضوعی را که از آن نام گرفته شده است، بلکه اتفاقاً اصول اصلی ماهایانیسم را برمی شمارد. Watanabe[141] بیان می کند که این Yüeh-têng-san-mei-ching (نانجیو، ۱۹۱) است که در حدود ۴۵۰ و دوباره در سال ۵۵۷ پس از میلاد در ۹ ترجمه شده است.

دعای ابطال طلسم سیاه : علاوه بر نه دارما، سوتراهای متعدد دیگری به زبان های سانسکریت، چینی، تبتی و زبان های آسیای مرکزی وجود دارد. تعداد کمی از آنها ویرایش یا ترجمه شده اند و حتی زمانی که چیزی از شخصیت آنها برای ابطال طلسم چه باید کرد شناخته شده است، معمولاً اطلاعات دقیقی در مورد محتوای آنها وجود ندارد. از جمله شناخته شده ترین موارد زیر است.

یکی از سوتراهایی که بیشتر در چین خوانده می شود و مورد تحسین قرار می گیرد زیرا سبک آن دارای کیفیت ادبی غیرعادی در آثار بودایی است که معمولاً به عنوان لنگ-ین-چینگ شناخته می شود. عنوان کامل Shou-lêng-yen-san-mei-ching است که برگردان ابطال طلسم دفینه چینی Śûrangama Samâdhi است.[۱۴۳] این سوترا با نام در Śikshâsamuccaya نقل شده و قطعاتی از متن سانسکریت در ترکستان یافت شده است.

دعای ابطال طلسم سیاه : حدس زده می شود که سوترا سورانگاما-سادهی همان سامادیرجا باشد، اما گزارش های راجندرالالا میترا و بیل این نظریه را تایید نمی کند. ترجمه بیل این تصور را به جا می گذارد که شبیه یک پالی سوتا است. این صحنه در جتاوانا دعای ابطال طلسم دفینه با لوازم جانبی معجزه آسایی کمی ساخته شده است. بودا با آناندا درباره مکان روح بحث می کند و پس از ابطال نظریات خود، آموزه دارما-کایا را توضیح می دهد.قطعاتی که در ترکستان یافت می شود.

شکل خاصی از مراقبه را توصیه می کند. ۱۱. تاراناتا به ما اطلاع می دهد که در میان بسیاری از آثار ماهایانیستی که ابطال طلسم با قلیاب در دوران سلطنت پسر کانیشکا ظاهر شد، در ۱۰۰۰ بخش بود و Ratnakûṭa نه تنها توسط Śikshâsamuccaya بلکه توسط Asamoccaya ذکر شده است.[۱۴] قوانین تبت و چین شامل بخش هایی با این نام است که شامل چهل و هشت یا چهل و نه مورد است.

دعای ابطال طلسم سیاه : که از جمله آنها می توان به سه رساله مهم در مورد بهشت ​​آمیتابها و بسیاری از دیالوگ ها به نام Paripṛicchâ اشاره کرد. با پاسخ های مناسب.[۱۴۶] گفته می شود که راتناکوتا چینی توسط بودیروچی (۶۹۳-۷۱۳ پس از میلاد) گردآوری دعای شکستن طلسم فروش خانه شده است، اما البته او فقط مسئولیت انتخاب را بر عهده دارد نه ترکیب آثار گنجانده شده. گفته می‌شود که بخش ۱۴ این راتناکوتا با فصل‌های ۱۱ و ۱۲ مولاسارواستیوادین وینایا یکسان است.

گونا-کارادا-ویوها و کراندا-ویوها دو تکرار از یک اثر گفته می شود، اولی در شعر و دومی در نثر. هر دو به ستایش آوالوکیتا اختصاص داده شده اند که به عنوان خدای رئیس جهان معرفی شده است. او از ورود به بودا امتناع کرده است تا زمانی که همه موجودات زنده به دانش واقعی دست یابند و به طور ویژه به آزادی کسانی که در جهنم رنج می برند مشغول است.

دعای ابطال طلسم سیاه : حاوی گزارش قابل توجهی از منشأ جهان است که گفته می شود در نسخه منثور وجود ندارد. روح اولیه بودا، آدی-بودا یا سوایامبو، آوالوکیتا را با مدیتیشن تولید می کند، و آوالوکیتا جهان مادی و خدایان هندوئیسم را از بدن خود، شیوا از پیشانی خود، نارایانا از قلب خود و غیره تولید می کند. از آنجایی که چنین آموزه هایی در آیین بودایی هندی پیش از قرن دهم ظاهر نشده است.

به نظر می رسد که نسخه مصداق آن متأخر باشد. اما اثری با عنوان در سال ۲۷۰ به چینی ترجمه شد و گفته می شود که اولین اثر ترجمه شده به تبتی بوده است. یا نیلوفر مهربانی عمدتاً با توصیف قاره ای خیالی به نام ، بودای آن و شکوه های فراوان آن مشغول است. در سانسکریت وجود دارد و در حدود ۴۰۰ پس از میلاد به چینی ترجمه شده است .

دعای ابطال طلسم سیاه : یا سوترای خورشید بزرگ خوانده می شود، شاید باید ذکر شود زیرا کتاب مقدس اصلی مدرسه Chên-yen (ژاپنی شینگون) است. این اثر متأخر با منشأ ناشناخته است. در سال ۷۲۴ پس از میلاد به چینی ترجمه شد اما متن سانسکریت یافت نشد. تعداد زیادی سوترا دیگر وجود دارد که برای تاریخ ادبیات مهم هستند، اگرچه در حال حاضر بودایی ها به آنها توجه کمی دارند.

چنین هستند اما اگر کاتالوگ به تنهایی باقی بماند، شاید سخت بتوان گفت که انتخاب آثار در آن تا چه حد به سلیقه چینی بوده است. اما با در نظر گرفتن شواهد هندی و چینی با هم، واضح است که در قرن ششم، ماهایانیان هندی (الف) متون مقدس هینایانیسم را تحمل می‌کردند، در حالی که کتاب مقدس خود را ترجیح می‌دادند، (ب) از یا برای استدلال یا ساختن استفاده چندانی نمی‌کردند.

دعای ابطال طلسم سیاه : اگرچه اولی به عنوان یک رمز بسیار مهم است، (ج) سوتراهای بسیار متعددی را تشخیص داد که در طبقات مختلف مانند گروه بندی شده بودند، (د) و از آثاری به نام تانترا استفاده نکردند. احتمالاً همین امر در مورد قرن چهارم و حتی قبل از آن نیز صادق است.

زیرا آسانگا در یک اثر[۱۶۲] از متون مقدس ماها و هینایانیست و در میان پیشین هفده سوترا، از جمله یکی به نام یا سؤالات، به نام آورده است.