شماره دعانویس علوم غریبه , رسانه توسل ( جهت مشاوره غریبه و ثبت سفارش به واتساپ مراجعه کنید ) , شماره دعانویس علوم غریبه : به نوعی تکامل برهمن یا حتی یک توهم صرف است. این آموزه جهانی نیست: به عنوان مثال، توسط اشکال قدیمی بودیسم به شدت مورد انتقاد و رد قرار گرفته است.
توسل : اما تسلط آن بر خلق و خوی هندی با ظهور مجدد آن در بودیسم بعدی، جایی که با یک دگرگونی حیرت انگیز بودا شناسایی می شود، قابل مشاهده است.با روح جهانی اگرچه شکلی که من در بالا از آموزه نقل کردم، نمونه ای از ودانتا است.
شماره دعانویس علوم غریبه
از نظر تاریخی به سختی می توان آن را به عنوان نمونه ای از اوپانیشادهای قدیمی تر ارائه داد. تدریس آنها کمتر کامل و سازش ناپذیر، پوشیده تر، آزمایشی و کنایه آمیز، و گاه درگیر مفاهیم مادی است. اما بدیهی است که این پیش درآمد ودانتا است و ودانتیست معتقد می تواند سیستم خود را از آن توجیه کند.
شماره دعانویس علوم غریبه : به جای تلاش برای خلاصه کردن اوپانیشادها، بهتر است یک یا دو قسمت مشهور را نقل کنیم. یکی از است [۱۸۲]و بیان می‌کند که چگونه یاجناوالکیا، زمانی که می‌خواست به‌عنوان یک زاهد به جنگل بازنشسته شود. می‌خواست دارایی خود را بین دو همسرش تقسیم کند، کاتیاانی «که فقط دانشی داشت که زنان دارند» و میتریی «که با برهمن صحبت می‌کرد». دومی از شوهرش پرسید که آیا اگر صاحب تمام دنیا باشد.
غریبه
غریبه : از این رو هندو از قدیسان خود انتظار خیرخواهی یا فعالیتی از هر نوع ندارد. همانطور که قبلاً اشاره شد، مشخصه (اگرچه نه تنها) پاسخ هند به این سؤالات این است که واقعاً چیزی جز خدا یا بهتر از آن به جز برهمن وجود ندارد. روح با برهمن یکسان است. دنیای بیرونی که ما درک می کنیم به همان معنا واقعی نیست.
شماره دعانویس علوم غریبه : جاودانه خواهد بود؟ او پاسخ داد: نه، مانند زندگی ثروتمندان زندگی تو خواهد بود، اما امیدی به جاودانگی نیست. میتری گفت که او به چیزی که او را جاودانه نمی کند نیازی ندارد. یاجناوالکیا آموزه خود را درباره اتمان، خود یا ذات، روح موجود در انسان و همچنین در جهان برای او توضیح داد. «نه به خاطر شوهر، شوهر عزیز دعانویس در ایلام است، بلکه به خاطر اتمان است.
نه به خاطر خود پسران، ثروت، برهمن ها، جنگجویان، دنیاها، خدایان، وداها و همه چیز، بلکه به خاطر دعانویس قوی در اردبیل اتمان عزیز هستند. اتمن باید دیده شود، شنیده شود، درک شود، مشخص شود: توسط کسی که اتمن را دیده و شناخته است، همه جهان شناخته می شود… کسی که به دنبال برهمن ها، جنگجویان، جهان ها، خدایان یا وداها می گردد.
شماره دعانویس علوم غریبه : در هر جایی جز در اتمن، همه آنها را از دست می دهد…” همانطور دعانویس خوب در ایلام که همه آبها محل ملاقات خود را در دریا دارند، همه لمسها در پوست، همه طعمها در زبان، همه بوها در بینی، همه رنگها در چشم، همه صداها در گوش، همه ادراکات در ذهن، همه دانشها. در دل، همه اعمال در دستان است… همانطور که یک تکه نمک درون و بیرون ندارد و جز مزه نیست، این اتمان نیز نه درون و نه بیرون دارد و چیزی جز آن نیست.
دانش پس از برخاستن از این عناصر، (روح انسان) با آنها ناپدید می شود. هنگامی که (بعد از مرگ) رفت، دیگر هوشیاری بهترین دعانویس در ایلام وجود ندارد.» در اینجا مایتری خود را گیج می کند، اما یاجناوالکیا ادامه می دهد: «من هیچ چیز گیج کننده ای نمی گویم. همانا ای عزیز، آن اتمان فنا ناپذیر و فنا ناپذیر است. وقتی مثل اینکه دوگانگی وجود دارد، یکی دیگری را می بیند، یکی مزه دیگری را می چشد.
شماره دعانویس علوم غریبه : یکی به دیگری سلام می کند، یکی می شنود، یکی دیگری را لمس می کند، یکی دیگری را می شناسد. اما وقتی تنها اتمان همه اینهاست، چگونه باید دیگری را ببینیم، بچشیم، بشنویم، لمس کنیم یا بشناسیم؟ چگونه می توانیم او را بشناسیم که به قدرت او همه اینها را می دانیم؟ آن باید با نه، نه (نتی، نتی) توصیف شود. او نامفهوم است، زیرا نمی توان او را درک کرد، نابود نشدنی است.
زیرا او را نمی توان نابود کرد، غیرقابل وابستگی است، زیرا او به خود نمی چسبد: او هیچ بند نمی شناسد. بدون رنج، بدون دعانویسی در اصفهان پوسیدگی ای معشوق، چگونه می توان دانا را شناخت؟» و پس از این سخن، یاجناوالکیا به جنگل رفت. در بیت دیگری از همان اثر اعلام شده است که «این آتمن (یا خود) بزرگ ناپدید ناشدنی، جاودانه، نترس، در واقع برهمن است.” جالب است.
شماره دعانویس علوم غریبه : که این آموزه، که ظاهراً به عنوان جوهر دانش یاجناوالکیا در نظر گرفته می شود، باید به یک زن منتقل شود. ترجمه آن آسان نیست. البته اتمن به معنای خود است و توسط ماکس مولر در این قسمت ترجمه شده است، اما به نظر من این رندر در گوش انگلیسی برای آن ناگزیر حکایت از خود و خودخواهی فردی دارد، در حالی که اتمن به معنای روح جهانی است که خود است.
زیرا بالاترین (یا تنها) واقعیت و هستی است که بر حسب چیز دیگری قابل تعریف نیست. یاجناوالکیا می‌گوید هیچ چیز ارزش، معنا یا واقعیتی ندارد مگر در رابطه با این خود [۱۸۳]. تمام جهان از جمله وداها و دین نشأت گرفته از اوست. قسمتی که میتری در آن حیرت خود را بیان می کند مبهم است، اما پاسخ قطعی تر است. نفس فنا ناپذیر است، اما باز هم صحبت از علم و ادراک روح پس از مرگ نادرست است.
شماره دعانویس علوم غریبه : زیرا علم و ادراک متضمن دوگانگی، موضوع و مفعول است. اما وقتی روح انسان و اتمن جهانی یکی باشند. هیچ دوگانگی وجود ندارد و هیچ بیان انسانی نمی تواند باشدبه درستی در مورد استفاده شده است. هر چه از آن بگویی، جواب باید نتی باشد، نتی ، اینطور نیست [۱۸۴] ; یعنی زبان معمولی که در مورد روح فردی به کار می رود، در مورد اتمان یا روح انسانی که با آن یکسان تلقی می شود، قابل استفاده نیست.
این هویت به طور دقیق‌تر در قسمت دیگری بیان شده است [۱۸۵] که در آن ابتدا فرمول مشهور تات توام آسی، که تو هستی یا تو هستی [ ۱۸۶] رخ می‌دهد .روح انسان همان اتمان است و از این رو هیچ تمایزی واقعی بین ارواح وجود ندارد. مانند آموزه یانیاوالکیا، بیان این دکترین به شکل یک گفتگوی صمیمی است.
شماره دعانویس علوم غریبه : این بار بین برهمن، اودالاکا اورونی، و پسرش شوتاکتو که بیست و چهار سال سن دارد و به تازگی دوران دانشجویی خود را به پایان رسانده است، بسیار از خودش راضی است.
دیدگاهتان را بنویسید