طلسم ازدواج روی مس , رسانه توسل ( جهت مشاوره مس و ثبت سفارش به واتساپ مراجعه کنید ) , طلسم ازدواج روی مس : که کاملاً خارج از حفظ و ناسازگاری با سیستم خالص‌تر و ساده‌تری است که خود او در پی ایجاد آن بود. در قرن پنجم قبل از میلاد، زمانی که گوتاما بودا کار خود را آغاز کرد، به نظر می‌رسد که شکل متأخر و پایین‌تر یوگا چندان شناخته شده نبوده است.
توسل : عملاً در آن روزگار، انسانهای عابد و عابد، تنها خواهان اتحاد با حق تعالی و جذب در ذات او بودند. روشهای زیادی برای ایجاد چنین اتحاد و جذبی ابداع شد.
طلسم ازدواج روی مس
و اینها را می توان تحت دو سر اصلی طبقه بندی کرد: مرگ جسمانی (تاپاس) و مراقبه انتزاعی (دیانا). به هر یک از این دو وسیله اصلی، عابد باید بتواند از شر تمام قیدهای بدن خلاص شود – تا بتواند اندام های بدن خود را چنان تحت تسلط روحی قرار دهد که از داشتن هیچ جسمی بیهوش شود. به این ترتیب بود که روح او برای آمیختن با روح جهانی، که در اصل بخشی از آن بود، مناسب شد.
طلسم ازدواج روی مس : از لالیتا-ویستارا می آموزیم که در زمان گوتاما اشکال مختلف شکنجه بدنی، خودخیساندن و ریاضت کشی رایج بوده است. می خوانیم برخی از ارادتمندان در یک نقطه نشسته و در حالی که پاهای خود را در زیر آنها خم کرده بودند، سکوت همیشگی داشتند. برخی فقط یک بار در روز یا یک بار در روزهای متناوب یا در فواصل چهار، شش یا چهارده روز غذا می خوردند.
مس
مس : در ابتدا، یک اصلاح‌کننده از نوع اولترا مطمئناً با اشتیاق و جدیت خود، و همچنین با شور و شوق خود در محکوم کردن سوء استفاده‌ها، طرفدارانی را به دست می‌آورد، اما تقریباً زمانی فرا خواهد رسید که پیروان او خود به اعمال مشابهی دست بزنند. هدف بزرگ او برای محکوم کردن بود. به هر حال، به خوبی می‌دانیم که در عصر حاضر پیروان بودا انبوهی از اشکال و مراسم پیچیده را ابداع کرده‌اند.
طلسم ازدواج روی مس : برخی با لباس خیس یا روی خاکستر، شن، سنگ، تخته، علف خاردار یا سنبله، یا با صورت رو به پایین می خوابیدند. برخی برهنه شدند و هیچ تمایزی بین مکان‌های مناسب یا نامناسب قائل نشدند. مقداری ۲۲۹خود را با خاکستر، خاکستر، گرد و غبار یا خاک رس آغشته کردند. برخی دود و آتش استنشاق کردند. برخی به خورشید خیره شدند، یا در محاصره پنج آتش نشستند، یا روی یک پا استراحت کردند.
یا یک دست خود را همیشه بالا نگه داشتند، یا به جای پاهایشان روی زانو حرکت کردند، یا روی سنگ های داغ پختند، یا در آب فرو رفتند. ، یا خود را در هوا معلق کردند. سپس، دوباره، روشی از روزه داری به نام بسیار دردناک (atikṛićhra) که توسط مانو (XI. 213) توصیف شده است، اغلب انجام می شد.
طلسم ازدواج روی مس : این عبارت بود از خوردن فقط یک لقمه در هر روز به مدت نه روز، و سپس پرهیز از تمام غذاها برای سه روز بعد. روش دیگر به نام روزه قمری (VI. 20, XI. 216) شامل شروع با پانزده لقمه در ماه کامل و کاهش یک لقمه تا ماه جدید و سپس افزایش مجدد آن به همان روش تا ماه کامل بود.
ممکن است قطعات بدون شماره از ادبیات باستان نقل شود تا ثابت شود که اعمال مشابه در سرتاسر هندوستان با هدف تسلیم کردن بدن به روح متوسل شده است. و این شیوه ها تا به امروز ادامه داشته است. یک مسافر محمدی که آقای میل روایتش را نقل کرده است (هند بریتانیا، i. 355)، یک بار مردی را دید که بی حرکت ایستاده بود و صورتش به سمت خورشید بود.
طلسم ازدواج روی مس : همان مسافر که شانزده سال بعد فرصتی برای بازدید مجدد از همان نقطه داشت، همان طلسم هندی ازدواج مرد را در همان نگرش یافت. او به قرص خورشید خیره شده بود تا اینکه تمام حس بینایی بیرونی خاموش شد. چندی پیش یک یوگی دیده شد (میلز هند، ۲۳۰من. ۳۵۳) نشسته بین چهار آتش در یک صحنه چهار گوش. او روی یک پا ایستاده بود و به خورشید خیره می شد.
در حالی که این آتش ها در چهار گوشه روشن بودند. سپس خود را به صورت عمودی روی سرش قرار داد و پاهایش را در هوا بلند کرد و سه ساعت در آن وضعیت ماند. سپس خود را به صورت چهار زانو نشست و تا پایان روز گرمای خشمگین خورشید را بالای سرش و آتش‌هایی را که او را احاطه کرده بود تحمل کرد و گهگاه با دستان خود مواد قابل احتراق به آن اضافه کرد تا شعله‌ها را افزایش دهد.
طلسم ازدواج روی مس : من خودم در طول سفر با یوگی‌هایی مواجه شدم که سال‌ها دست‌هایشان را بالا نگه داشته بودند، یا با عهد سکوت دائمی از یک مکان زیارتی به مکان دیگر سرگردان شده بودند، یا جایی برای دراز کشیدن نداشتند جز یک تخت. از خوشه ها طلسم بخت گشایی ازدواج در مورد روزه، این عقیده که تضعیف بدن با پرهیز از غذا، اتحاد روح انسان را با الهی تسهیل می کند، یا به هر حال بینشی دقیق تر به امور معنوی را ترویج می کند.
بی شک در اروپا به اندازه آسیا رایج است. اما سخت‌گیرترین ناظر روزه در کشورهای اروپایی به‌طور ناامیدکننده‌ای از جانب فداییانی که قدرت فوق‌العاده پرهیزشان را می‌توان در هر نقطه از هند مشاهده کرد، شکست خواهد خورد. اگر اکنون به روش دوم دستیابی به اتحاد طلسم احضار ازدواج قوی عرفانی با ذات الهی، یعنی تفکر انتزاعی عمیق بپردازیم، ممکن است مشاهده کنیم که در زمان بودا نیز در همه جا رواج داشته است.
طلسم ازدواج روی مس : در واقع، یکی از نام‌هایی که فیلسوفان هندی به روح واحد جهانی داده‌اند، Ćit، «اندیشه» است. البته منظور از این نام، اندیشه انتزاعی ناب، یا قوه فکری جدا از هر انضمامی است. ۲۳۱هدف – شی. از این رو، روح لایتناهی ابدی در بالاترین طلسم احضار ازدواج حالت خود، به دلیل ماهیت خود، به هیچ چیز نمی اندیشد. این قوه ساده فکری است که با هر شیئی که در مورد آن فکر می کند کاملاً بی ارتباط است.
در واقع، لحظه‌ای که شروع به اعمال این توانایی می‌کند، لزوماً برای مدتی شرط یگانگی مطلق، انتزاع و انزوای خود را رها طلسم برای ازدواج دختر مجرد می‌کند تا خود را با چیزی فرودست، که خودش نیست، همراه کند. بنابراین نتیجه می شود که تمرکز شدید ذهن بر روح واحد جهانی به منزله تثبیت فکر بر یک جوهر انتزاعی است که هیچ فکری را متقابلاً متقابل نمی کند، و آگاه نیست که پرستنده اش به آن فکر کند.
طلسم ازدواج روی مس : در هماهنگی با این نظریه، متوجه می‌شویم که تعریف یوگا، در قصیده دوم یوگا سوترا، «سرکوب (نیرودا) کارکردها یا تغییرات (وریتی) اصل تفکر (ćitta) است». به طوری که در واقع اتحاد ذهن انسان با اصل نامتناهی اندیشه به چنان جذب ذهنی کاملی می رسد که خود اندیشه در اندیشه ناب گم می شود.
دیدگاهتان را بنویسید